อุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบจะถึงจุดสมดุลในปี 2561 และราคาน้ำมันคาดว่าจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ในปี 2560 ราคาน้ำมันระหว่างประเทศลดลงก่อนแล้วจึงเพิ่มขึ้น แสดงให้เห็นแนวโน้มรูปตัว "V" ได้รับผลกระทบจากอัตราการดำเนินการที่สูงของข้อตกลงลดการผลิตของ OPEC ความเสี่ยงทางภูมิรัฐศาสตร์ที่ทวีความรุนแรงขึ้น การลดลงอย่างต่อเนื่องของสินค้าคงคลังทั่วโลก และการเสริมสร้างความคาดหวังของสมดุลตลาด ราคาน้ำมันระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงครึ่งหลังของปี และน้ำมันระหว่างประเทศ ราคาเกิน 60 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล ณ สิ้นปี เมื่อมองไปข้างหน้าถึงปี 2561 ราคาน้ำมันระหว่างประเทศคาดว่าจะสูงขึ้นต่อไปภายใต้ความคาดหวังว่า OPEC จะยังคงปฏิบัติตามข้อตกลงการลดการผลิตและการเข้มงวดของอุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบ

ในปี 2560 ราคาน้ำมันระหว่างประเทศลดลงก่อนแล้วจึงเพิ่มขึ้น แสดงให้เห็นแนวโน้มรูปตัว "V"

ในเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ 2560 ราคาน้ำมันต่างประเทศทรงตัวในช่วงแคบๆ ที่ 1-2 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อบาร์เรล ในเดือนมีนาคม-มิถุนายน ราคาน้ำมันมีความผันผวนเป็นวงกว้างและค่อยๆ ลดลง สาเหตุหลักที่ลดลงคือการผลิตน้ำมันดิบของสหรัฐฯ เพิ่มขึ้นอย่างมาก และผลผลิตรายวันยังคงอยู่เหนือ 50 ล้านบาร์เรลและยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ประการที่สอง เฟดขึ้นอัตราดอกเบี้ยสองครั้งในเดือนมีนาคมและมิถุนายนในช่วงครึ่งแรกของปี 57 ทำให้เกิดแรงกดดันต่อราคาน้ำมัน ประการที่สาม สินค้าคงคลังน้ำมันดิบทั่วโลกยังคงอยู่ในระดับสูง และตลาดขาดความเชื่อมั่นในการลดการผลิตของ OPEC เพื่อลดอุปทานน้ำมันดิบส่วนเกินทั่วโลก เมื่อวันที่ 3, 6 มิถุนายน ราคาน้ำมัน WTI ของนิวยอร์กและ London Brent ร่วงลงสู่จุดต่ำสุดของปีที่ 900.2017 ดอลลาร์ และ 3.6 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล ตามลำดับ

ในช่วงครึ่งหลังของปี 2560 ราคาน้ำมันในตลาดทั้งสองยังคงผันผวนและเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องของอัตราการดำเนินการลดการผลิตของ OPEC การลดลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปของสินค้าคงคลังน้ำมันดิบทั่วโลก ความต้องการน้ำมันดิบที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และการเติบโตอย่างต่อเนื่อง ราคาน้ำมันที่สูงขึ้นเนื่องจากเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เช่น ความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ และการหยุดชะงักของอุปทานราคาน้ำมัน ณ สิ้นปี 2017 (12 ธันวาคม) ราคาของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าน้ำมันดิบ WTI ในนิวยอร์กและน้ำมันดิบเบรนท์ในลอนดอนอยู่ที่ 29.60 ดอลลาร์และ 42.66 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล ตามลำดับ เพิ่มขึ้น 87.42% และ 06.49% จากจุดต่ำสุดของปี ในปี 20 ราคาน้ำมันเฉลี่ยของทั้งสองเมืองอยู่ที่ 2,017.51 ​​ดอลลาร์และ 05.55 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล เพิ่มขึ้น 02.2016% และ 17.44% ตามลำดับจาก 21 ดอลลาร์

ในปี 2560 ตลาดน้ำมันดิบระหว่างประเทศนำเสนอลักษณะสำคัญ 3 ประการดังต่อไปนี้:

ประการแรก ความสมดุลของอุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบทั่วโลกที่ค่อยเป็นค่อยไป จะช่วยสนับสนุนแนวโน้มราคาน้ำมันระหว่างประเทศที่สูงขึ้น ตั้งแต่เดือนมกราคม 2560 ประเทศกลุ่ม OPEC และผู้ผลิตน้ำมัน เช่น รัสเซีย ได้เริ่มดำเนินการตามข้อตกลงลดการผลิต ตลอดทั้งปี อัตราการดำเนินการลดการผลิตของโอเปกยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยเพิ่มขึ้นเป็น 1% ในเดือนพฤศจิกายน 2560 และเกิน 11% ในเดือนธันวาคม 115 โดยได้รับประโยชน์จากอัตราการดำเนินการลดการผลิตที่สูงและความคาดหวังในการขยายข้อตกลงลดการผลิตทั่วโลก อุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบค่อยๆ สมดุล และสินค้าคงคลังลดลงอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสนับสนุนแนวโน้มราคาน้ำมันระหว่างประเทศที่สูงขึ้น ตัวอย่างเช่น สินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงพาณิชย์ของสหรัฐฯ ลดลงจากปี 2560 ล้านบาร์เรลเมื่อต้นปีที่ 12 เหลือ 120 ล้านบาร์เรล ณ สิ้นปี และปริมาณน้ำมันดิบเชิงพาณิชย์ของความร่วมมือทางเศรษฐกิจและความร่วมมือทางเศรษฐกิจโลก (OECD) ลดลงต่ำกว่าปี 2560 พันล้านบาร์เรล 4 กันยายน และลดลงเหลือ 83.4 พันล้านบาร์เรลในวันที่ 24 พฤศจิกายน ต่ำสุดนับตั้งแต่ปี 2560

ประการที่สอง ความเสี่ยงทางภูมิรัฐศาสตร์ที่ทวีความรุนแรงขึ้นส่งผลให้ราคาน้ำมันระหว่างประเทศสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากอุปทานล้นตลาดอย่างรุนแรงในตลาดน้ำมันดิบ ราคาน้ำมันระหว่างประเทศจึงมีความอ่อนไหวต่อความเสี่ยงทางภูมิรัฐศาสตร์น้อยลงอย่างมาก ในปี 2017 ขณะที่อุปทานล้นตลาดค่อยๆ คลี่คลายลง ผลกระทบของปัจจัยทางภูมิรัฐศาสตร์และปัจจัยที่ไม่ใช่ปัจจัยพื้นฐานอื่นๆ ที่มีต่อราคาน้ำมันก็ค่อยๆ เริ่มเด่นชัดขึ้น ซึ่งส่งผลให้ราคาน้ำมันระหว่างประเทศพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ประการที่สาม ส่วนต่างระหว่างน้ำมันดิบเบรนท์และน้ำมันดิบ WTI ยังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ในปี 2560 ส่วนต่างระหว่างน้ำมันดิบเบรนท์กับน้ำมันดิบ WTI ยังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่องจาก 2~3 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อบาร์เรลในช่วงต้นปี และส่วนต่างราคาเฉลี่ยในไตรมาสที่สี่ของปี 2560 เกิน 6 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อบาร์เรลจาก โดยเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม 2560 แตะระดับ 26.7 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อบาร์เรล ซึ่งเป็นระดับสูงสุดใหม่ในรอบเกือบสองปี ส่วนต่างราคาน้ำมันดิบที่กว้างขึ้นมีสาเหตุหลักมาจากความไม่สมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทานในตลาดยุโรปและอเมริกา ซึ่งการผลิตน้ำมันดิบของสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ในขณะที่อุปสงค์ในภูมิภาคยูเรเชียนแข็งแกร่งและได้รับผลกระทบโดยตรงมากขึ้น โดยความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ในตะวันออกกลาง นอกจากนี้ การแพร่กระจายที่กว้างขึ้นยังเป็นประโยชน์ต่อการส่งออกน้ำมันดิบของสหรัฐฯ

คาดว่าราคาน้ำมันต่างประเทศจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในปี 2561

ขึ้นอยู่กับสถานการณ์เศรษฐกิจโลกและปัจจัยพื้นฐานอุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบ การฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกจะยังคงแข็งแกร่ง ประเทศตลาดเกิดใหม่จะผลักดันการเติบโตของอุปสงค์น้ำมันดิบ ซึ่งได้รับผลกระทบจากข้อตกลงลดการผลิตของ OPEC อุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบจะถึง แต่ยังคงจำเป็นต้องให้ความสนใจกับผลกระทบของการผลิตน้ำมันจากหินดินดานของสหรัฐฯ และการขยายตัวของการส่งออกราคาน้ำมัน คาดว่าจุดศูนย์ถ่วงของราคาน้ำมันระหว่างประเทศจะขยับสูงขึ้นในปี 2561 และระดับโดยรวมจะเพิ่มขึ้นในปี 2560 ~ 5 ดอลลาร์สหรัฐต่อบาร์เรล เทียบกับ 8

ในระยะต่างๆ ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงนอกฤดูกาลแบบดั้งเดิมสำหรับความต้องการน้ำมันดิบ และราคาน้ำมันมีแนวโน้มที่จะดึงกลับมาที่ระดับปัจจุบัน ในช่วงครึ่งหลังของปี ในขณะที่เศรษฐกิจโลกดีขึ้นต่อไป และฤดูกาลอุปสงค์ในฤดูร้อนและฤดูหนาวที่เข้ามา อุปทานและอุปสงค์น้ำมันดิบค่อนข้างสมดุล และราคาน้ำมันอาจสูงกว่าในช่วงครึ่งแรกของปี เป็นที่น่าสังเกตว่าหากความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ เช่น ตะวันออกกลางรุนแรงขึ้น อาจส่งผลกระทบต่อรูปแบบอุปสงค์และอุปทานที่มีอยู่ และก่อให้เกิดความผันผวนอย่างรุนแรงของราคาน้ำมันระหว่างประเทศ

(2017) เศรษฐกิจโลกเริ่มแข็งแกร่งขึ้น โดยอินเดียและจีนจะเป็นตัวขับเคลื่อนหลักในการเติบโตของการบริโภคน้ำมันดิบ เศรษฐกิจโลกส่วนใหญ่เติบโตในปี 2553 โดยประมาณสามในสี่ของประเทศต่าง ๆ เร่งตัวขึ้นตั้งแต่ปี 2560 ตามรายงานแนวโน้มเศรษฐกิจโลกของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) บางประเทศที่มีการว่างงานสูงในยูโรโซนก็มีการเติบโตทางเศรษฐกิจและการจ้างงานเพิ่มขึ้นเช่นกัน อาร์เจนตินา บราซิล และรัสเซียในกลุ่มประเทศเศรษฐกิจตลาดเกิดใหม่ยุติภาวะถดถอย จากแรงผลักดันที่เพิ่มขึ้นของการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลก กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) คาดว่าการเติบโตของเศรษฐกิจโลกจะเติบโต 3.6% ในปี 2561 และเพิ่มขึ้น 0.1 เปอร์เซ็นต์เป็น 3.7% ใน <>

จากมุมมองของความต้องการน้ำมันดิบ จีนและอินเดียจะเป็นตัวขับเคลื่อนหลักในการเติบโตของการบริโภคน้ำมันดิบ ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา การบริโภคน้ำมันดิบทั่วโลกเติบโตในอัตราเฉลี่ยประมาณ 1.2% ต่อปี ในหมู่พวกเขา ปริมาณการใช้น้ำมันดิบขององค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนาโลก (OECD) ของประเทศที่พัฒนาแล้วในยุโรปและสหรัฐอเมริกาได้ลดลง และการบริโภคน้ำมันดิบที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่มีสาเหตุหลักมาจากประเทศที่ไม่ใช่ OECD โดยมีการเติบโตโดยเฉลี่ยต่อปี อัตรา 3.5% ซึ่งสูงกว่าอัตราการเติบโตของการใช้น้ำมันดิบทั่วโลกมาก การวิเคราะห์เฉพาะ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการบริโภคน้ำมันดิบที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในจีนและอินเดีย ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 60% ของการบริโภคน้ำมันดิบทั่วโลกที่เพิ่มขึ้นในช่วงเวลาเดียวกัน ยกตัวอย่างจีน การนำเข้าน้ำมันดิบสูงถึงปี 2017 ล้านตันใน 4 ปี เพิ่มขึ้น 2.2016% จาก 10 ครั้ง และการพึ่งพาจากต่างประเทศเพิ่มขึ้นเป็น 2.68% ปัจจุบันอินเดียยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาอุตสาหกรรม และความต้องการน้ำมันดิบในภาคการผลิตและการขนส่งจะยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

(2018) อุปสงค์และอุปทานน้ำมันดิบจะถึงจุดสมดุลในปี 2560 นับตั้งแต่การดำเนินการตามข้อตกลงลดการผลิตของ OPEC ระดับของอุปทานส่วนเกินของน้ำมันดิบทั่วโลกก็ลดลงอย่างรวดเร็ว ส่วนต่างของสมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทานลดลงเหลือ 1.50 บาร์เรลต่อวันในไตรมาสแรกของปี 2559 ลดลง 72% จากช่วงเวลาเดียวกันในปี 2 นับตั้งแต่ไตรมาสที่สอง อุปทานส่วนเกินได้กลายเป็นอุปทานที่ไม่เพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการปรับปรุงการผลิตของ OPEC อย่างต่อเนื่อง ลดลง ช่องว่างระหว่างอุปสงค์และอุปทานค่อยๆ กว้างขึ้น และความแตกต่างระหว่างความสมดุลของอุปสงค์และอุปทานในไตรมาสที่สองและสามของปี 2560 อยู่ที่ -2,3 บาร์เรล/วัน และ -50.130 ล้านบาร์เรล/วัน ตามลำดับ

ความต้องการน้ำมันดิบจะยังคงเติบโตต่อไปในปี 2561 โดยความต้องการทั่วโลกคาดว่าจะเพิ่มขึ้น 172.2017 ล้านบาร์เรลต่อวัน เพิ่มขึ้นจาก 150.2018 ล้านบาร์เรลต่อวันในปี 2561 ตามรายงานรายเดือนล่าสุดของสำนักงานพลังงานระหว่างประเทศ ในด้านอุปทาน ข้อตกลงลดการผลิตของ OPEC ในปัจจุบันได้ขยายออกไปจนถึงสิ้นสุดของ <> หากข้อตกลงลดการผลิตยังคงดำเนินการต่อไป อุปทานที่ตึงตัวขึ้นจะสนับสนุนราคาน้ำมันให้สูงขึ้นต่อไป และตลาดน้ำมันดิบมีแนวโน้ม เพื่อกลับมาสมดุลในช่วงครึ่งหลังของ <>

(70) การเพิ่มขึ้นของการผลิตน้ำมันจากชั้นหินในสหรัฐอเมริกาและการเปลี่ยนแปลงเชิงกลยุทธ์ของพลังงานจะส่งผลกระทบต่อราคาน้ำมัน ผลจากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทำให้ประสิทธิภาพการผลิตน้ำมันจากชั้นหินดินดานของสหรัฐฯ เพิ่มขึ้น ต้นทุนลดลงอย่างรวดเร็ว และความยืดหยุ่นของอุปทานสูงกว่าหลุมทั่วไปมาก ประการแรก การปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตได้ลดต้นทุนการผลิตน้ำมันจากหินดินดานลงอย่างมาก และในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ต้นทุนการผลิตน้ำมันจากหินดินดานลดลงจาก 80 ~ 30 ดอลลาร์สหรัฐต่อบาร์เรลเป็น 40 ~ 3 ดอลลาร์สหรัฐ ประการที่สอง วงจรการก่อตัวของกำลังการผลิตน้ำมันจากหินดินดานลดลงเหลือ 6~2 เดือน และบ่อน้ำมันแบบธรรมดาจะใช้เวลาอย่างน้อย 3~<> ปีนับจากอินพุตจนถึงการผลิต ดังนั้นผู้ผลิตน้ำมันจากหินดินดานจึงสามารถเพิ่มหรือลดอุปทานน้ำมันจากหินดินดานได้อย่างยืดหยุ่นตาม ราคาน้ำมันระหว่างประเทศ.

เนื่องจากราคาน้ำมันระหว่างประเทศค่อยๆ เพิ่มขึ้น จำนวนแท่นขุดเจาะน้ำมันจากหินดินดานในสหรัฐอเมริกาจึงเติบโตอย่างต่อเนื่องในปี 2559 จากระดับต่ำสุดที่ 5 ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 408 เพิ่มขึ้นเป็น 14 แห่งในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2560 และตั้งแต่นั้นมาก็ยังคงอยู่เหนือ 7 แท่นขุดเจาะที่เพิ่มขึ้น การผลิตน้ำมันช่วยกระตุ้นการผลิตน้ำมันดิบของสหรัฐฯ ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นประวัติการณ์ที่ 953.900 ล้านบาร์เรลต่อวัน ณ สิ้นปี 2560 หากราคาน้ำมันระหว่างประเทศยังคงสูงกว่า 979 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล การผลิตน้ำมันจากชั้นหินจะเพิ่มขึ้นต่อไป สำนักงานสารสนเทศด้านพลังงานของสหรัฐฯ (EIA) คาดว่าการผลิตน้ำมันดิบของสหรัฐฯ จะเพิ่มขึ้น 60,2018 บาร์เรลต่อวัน เป็น 97.1027 ล้านบาร์เรลต่อวันใน <> การเพิ่มขึ้นของการผลิตน้ำมันจากชั้นหินจะทำให้ผลกระทบของข้อตกลงลดการผลิตของโอเปกอ่อนลง และทำให้กระบวนการฟื้นฟูสมดุลในตลาดน้ำมันดิบโลกล่าช้า

นอกจากนี้ สหรัฐอเมริกากำลังเปลี่ยนจากผู้บริโภคน้ำมันดิบรายใหญ่มาเป็นผู้ส่งออกน้ำมันดิบรายใหญ่ และส่วนแบ่งการตลาดก็กำลังขยายตัว ระบบสินค้าคงคลังน้ำมันดิบของสหรัฐอเมริกาประกอบด้วยสองส่วน: สินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงกลยุทธ์และสินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงพาณิชย์ ซึ่งสะท้อนถึงกลยุทธ์ด้านพลังงานระยะยาวของสหรัฐอเมริกาในระดับหนึ่ง ในช่วงทศวรรษแรกของศตวรรษใหม่ สินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงยุทธศาสตร์ของสหรัฐฯ ยังคงเติบโตจาก 5 ล้านบาร์เรลในปี 2544 เป็น 41 ล้านบาร์เรลในปี 2553 และตั้งแต่นั้นมาก็ลดลงเล็กน้อยจนคงอยู่เหนือ 7 ล้านบาร์เรล ตั้งแต่วันที่ 27 มีนาคม สหรัฐฯ ได้เปิดตัวปริมาณสำรองน้ำมันดิบเชิงยุทธศาสตร์จำนวนมาก ซึ่งลดลง 6.9% จากปี 2560 ล้านบาร์เรลเหลือ 3 ล้านบาร์เรล ณ สิ้น 6 ปี

ในขณะเดียวกัน การส่งออกน้ำมันดิบของสหรัฐฯ ก็เติบโตอย่างรวดเร็วและขยายความครอบคลุมไปยังประเทศผู้ส่งออกด้วย ปริมาณการส่งออกน้ำมันดิบของสหรัฐฯ ต่อวันเกิน 2017.10 ล้านบาร์เรลในเดือนตุลาคม 170 และคาดว่าปริมาณการส่งออกรายวันของทั้งปีจะเพิ่มขึ้นภายในปี 2016 ~ 80% เมื่อเทียบกับ 90 การลดลงของสินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงกลยุทธ์ และสินค้าคงคลังน้ำมันดิบเชิงพาณิชย์สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงเชิงกลยุทธ์ของสหรัฐอเมริกาจากผู้บริโภคน้ำมันดิบรายใหญ่มาเป็นผู้ส่งออกที่แสวงหาความเป็นอิสระด้านพลังงาน เป็นที่คาดหวังได้ว่าสหรัฐอเมริกาจะยังคงเพิ่มอุปทานในตลาดและขยายการส่งออกในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ซึ่งจะสร้างแรงกดดันต่อราคาน้ำมันที่ลดลง

(2018) อิทธิพลของภูมิรัฐศาสตร์ที่มีต่อราคาน้ำมันระหว่างประเทศจะยังคงขยายตัวต่อไป ปัจจุบัน ตลาดน้ำมันดิบทั่วโลกอยู่ที่จุดสำคัญของการปรับสมดุลอุปสงค์และอุปทาน ดังนั้นราคาน้ำมันระหว่างประเทศจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ และคาดว่าช่วงความผันผวนของราคาน้ำมันระหว่างประเทศจะขยายตัวต่อไปใน <> .

ประการแรกคือการลดการผลิตร่วมกันระหว่างประเทศ OPEC และผู้ผลิตน้ำมันเช่นรัสเซีย แรงกดดันทางการคลังในระยะสั้นทำให้ประเทศต่างๆ ตกลงกันเรื่องราคาน้ำมันที่สูงขึ้น แต่การดำเนินการลดการผลิตถูกจำกัดโดยความสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างซาอุดีอาระเบีย อิหร่าน รัสเซีย และประเทศอื่นๆ โดยเฉพาะในเดือนมิถุนายน 2561 ผู้ผลิตน้ำมันจะประเมินข้อตกลงลดการผลิตหรือยุติก่อนกำหนด

ประการที่สองคือสถานการณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจในอิรัก เวเนซุเอลา และประเทศอื่นๆ อิรัก ผู้ผลิตน้ำมันรายใหญ่อันดับสองของ OPEC ส่งออกน้ำมันดิบมากกว่า 50<> บาร์เรลต่อวันจากภูมิภาคเคอร์ดิสถานตอนเหนือ และสงครามที่ทวีความรุนแรงขึ้นหรือความขัดแย้งทางอาวุธจะส่งผลกระทบต่ออุปทานน้ำมันดิบในตะวันออกกลาง ส่งผลให้ราคาน้ำมันพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว สูงกว่า การที่เศรษฐกิจภายในประเทศของเวเนซุเอลาใกล้ล่มสลายและการผลิตน้ำมันที่ลดลงอย่างรวดเร็วยังเป็นความไม่แน่นอนที่สำคัญที่ส่งผลต่อราคาน้ำมัน

ประการที่สามคือนโยบายของสหรัฐฯ ต่ออิหร่าน อิหร่านซึ่งเป็นผู้ผลิตน้ำมันรายใหญ่อันดับสามในตะวันออกกลาง สามารถผลิตน้ำมันดิบได้มากถึง 370<> ล้านบาร์เรลต่อวัน และหากสหรัฐอเมริกาใช้มาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจที่สำคัญ ก็จะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อความสมดุลของน้ำมันดิบ อุปสงค์และอุปทานน้ำมัน ทำให้เกิดความผันผวนของราคาน้ำมันระหว่างประเทศ (สังกัดผู้เขียน: ศูนย์ติดตามราคา, คณะกรรมการพัฒนาและปฏิรูปแห่งชาติ)

(ที่มา: China Economic Herald)